Thursday, December 16, 2010

تنها خواب هلیا! دستمال‌های مرطوب تسکین‌دهنده‌ی دردهای بزرگ نیستند

آهنگ‌ها تنهایی را تسکین می‌دهند؛ اما تسکینِ تنهایی، تسکینِ درد نیست. در کنار بیگانه‌ها زیستن، در کنار بی‌رنگی و صدا زیستن است. اینک اصوات، بی‌دلیل‌ترینِ جاری‌شدگان در فضا هستند. وقتی همه می‌گویند، هیچ‌کس نمی‌شنود. به خاطر داشته باش، سکوت اثبات تهی بودن نمی‌کند. اینک آن‌که می‌گوید تهی‌ست - و رفتگران، بی‌دلیل نیست که شب را انتخاب کرده‌اند.

-بار دیگر شهری که دوست می‌داشتم، نادر ابراهیمی

0 comments: