Friday, May 18, 2007


یک کسی هست که به من جسارت می‌دهد؛ جسارت متفاوت بودن. یک عده ای بودند که به من هویت می‌دادند. آن عده اکثرشان دیگر نیستند. آن یک نفر هم دارد می‌رود. یعنی امیدوارم که برود. یک نفر هست که تیر خلاص است برای من. امیدوارم که شلیک شود. حرف‌های اصلی را می‌گذارم برای چند ماه دیگر. شاید آن موقع راحت‌تر بشود حرف زد. فقط دعا می‌کنم که برود. دعا می‌کنم همه کسانی که این‌جا را می‌خوانند و هنوز این‌جا هستند هم بروند. دلیلش هم بماند برای خودم.

2 comments:

Anonymous said...

و من هم دعا می کنم همه ی آنهایی که می روند، روزی برگردند

Anonymous said...

به علیرضا:

...