امروز محسن نامجو آمده بود دانشگاه. شش کار اجرا کرد که هیچ کدام جدید نبود: داماد باد، باد نوبهاری، مرغ شیدا، گیس، عشق و رو سر بنه به بالین. تا وقتی که شروع نکرده بود به حرف زدن برنامه خیلی خوب بود. صدایش حرف ندارد. بعد یک کمی از خودش گفت و از دیگران. از خودش هم زیادی تعریف کرد. فضای حرفش که در مورد موسیقی سنتی و ضرورت تغییر و روش کاری خودش بود بد نبود، البته یک سری تناقضات هم توی حرف هایش بود. یک عده هم که روی موسیقی سنتی و به خصوص جناب ناظری تعصب دارند خیلی شاکی شدند. در کل فکر می کنم زیاد حرف نزند بهتر است. از نظر خودم دو ساعت لذت بخش را گذراندم. جای آرش هم خیلی خیلی خالی بود. شعر عشق را هم خواند که ممکن است بتوانید از این جا بشنویدش! 

کلی گویی آفت شعر است
حرف مفت آفت ذهن
ذهن الکن ستاره بشمارد
ذهن یاغی ستاره می چیند
فاق کوتاه آفت لگن است
آفت جنگِ نو گلن گدن است
آفت مزرعه سِتُن ملخ است
آفت عشق وصل یا بوسه

مردۀ یک شبه چو نمرۀ بیست
ثلث اول که هیچش ارزش نیست
مردۀ قرن را چنین بنگر
همچو تجدید ناب شهریور
 خنده سر داده رند و بازیگوش
بگذار این رفوزگی هم روش
ذهن شاگرد خنگ فاجعه است
خنگ شاگرد در مراجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است

بعد صدها هزار سال از خاک
چه مهم است پاک یا ناپاک
چه مهم است سبک space rock
چه مهم است پول یا بی پول
چه مهم است ماله یا شاقول
آفت ذهن همنشین بد است
خواه بنشسته روی مبل سیاه
خواه در قاب تلویزیون پیدا
خواه استاده به آسمان چون ماه
حرف صد تا یه غاز تا ابد است
عشق اول فقط یه خاطره است
عشق بعدی هماره فاجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است

آفت حافظه باکتری دقیق
مثل آب دهان مرده رقیق
حافظه حافظه غمی است عمیق
خاطره خود کلانتر جان است
بر سرت بشکند هوار شود
مثل زندان ژان وال ژان است
حافظه نفس را بدرّاند
صد گیگا بایت را بپرّاند
نان روز از برای عشق شب است
نان شب هم برای عاشق مست
عشق همّیشه در مراجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است

بعد از این صد کتاب شعرم روش
حرف اسکندر و تزارم توش
همه آیند و باز باز روند
زنده بودن که خود منازعه است
عشق همّیشه در مراجعه است
عشق همّیشه در مراجعه است

این چرند بلند طولانی
گفته شد بر دل خراسانی
بامداد ششم اردیبهشت
دست بدخطّ من ورا بنوشت

(این شعر ترکیب چیزی است که امروز خواند و یک اجرای دیگر که داشتم. فایلی هم که گذاشته ام اجرای امروزش نیست. ممکن است شعر را اشتباه نوشته باشم)