حمله با دست

"یک تیم با پا حمله می کرد، یک تیم با دست"، این حرف مربی پرسپولیس بود در بازی با استقلال. حرف هایی که تقریبا همه قبولش دارند. اما استدلال همه تیم هایی که علی علیزاده را در اختیار دارند این است که ما از همه امکاناتمان برای حمله استفاده می کنیم از جمله پرتاب اوت دستی که البته در نگاه اول حرفی منطقی به نظر می رسد. اما اشکال کار کجاست؟

قانون گذاران فوتبال برای هر خطایی که تیمی مرتکب می شود جریمه ای در نظر گرفته اند که پرتاب اوت و کرنر از این جمله اند. معمولا جریمه ها با خطایی که انجام می شود متناسب است. حالا وجود این آقا باعث می شود تیمی که جریمه اش اوت دستی است با اوت پایی (همان کرنر) بلکه بدتر از آن جریمه شود. از آن جا که توپ از بالا می آید و قوس خاصی هم ندارد تشخیص مکان فرود توپ خیلی سخت می شود و شاید بتوان گفت که این پرتاب ها از کرنر هم بدتر است. نتیجه اش هم این می شود که فقط یک تیم دارد از یک امکان تعریف نشده در فوتبال بهره می برد.

البته این امکان برای آن تیم و بازیکن خاص مطلوبیت دارد، مثلا نتیجه اش این می شود که تیمی که باید در نیمه دوم جدول باشد می شود تیم دوم جدول و بازیکنی که حداکثر باید در ایرسوتر نوشهر بازی کند می آید در تیم های خوب لیگ برتربازی می کند. اما اینکه آیا یک تماشاگر هم از این مطلب می تواند راضی باشد یا نه را نمی دانم. (آن موقع که در پرسپولیس بود من همیشه دوست داشتم که اخراجش کنند) وجود چنین بازیکنی در یک تیم بازیکنان را معمولا به استفاده محض از این امکان متمایل می کند.(اصلا می شود بحث کرد که امکانات زیاد چقدر برای موفقیت مفید است)

پ ن: با تشکر از کشتیبان