فرماندۀ نیروی دریایی را می مانم که قایق هایش دارند به گِل می نشینند. فرمانده نگران نیست. می داند که اگر قایق ها به گل نمی نشستند هم مهمات و اسلحه نداشتند. فرمانده تنها منتظر یک اتفاق است. شاید خیلی دور، شاید خیلی دیر.